Carries dagboeken

1. Zakelijke gegevens

a. Titel; Carries Dagboeken

Het heeft geen ondertitel

b. Het is geschreven door Candace Bushnell

en vertaald door Charlotte Jongejan

c. Het is uitgegeven door Prometheus

Link FMB; http://uitgeverijprometheus.nl

Het boek heeft 258 bladzijden

Dit is de 1e druk

 

2. Samenvatting

Carrie Bradshaw is een meisje met twee jongere zusjes en haar vader. Haar moeder is een paar jaar geleden overleden. Het verhaal speelt zich af in 1988. Haar beste vrienden zijn Lali, waar ze al heel erg lang mee bevriend is, Maggie, bij wie ze in de klas zit, Muis, die eigenlijk Roberta heet en Walt, die een groot geheim bij zich draagt. Maggie en Walt hebben verkering. Haar aardsvijanden zijn Donna la Donna en haar 'handlangers' Jen P en Jen S. Carries hobby is schrijven.

Er komt een nieuwe jongen op school. Zijn naam is Sebastian Kydd en word erg geliefd onder de meisjes. Het is gebruikelijk dat elk jaar de eindejaarsleerlingen het jaartal op het dak van een schuur tegenover de school schilderen. Als Carrie met haar vriendengroepje bij de schuur staan en dit willen verven, is Sebastian er ook. Carrie gaat met de verf het dak op en Sebastian gaat mee de schuur op. Als dan de politie langs komt, sturen ze de rest van de groep weg en zien ze haar en Sebastian niet op het dak zitten. Ze raken aan de praat en gaat ze hem nog leuker vinden.

Als Carrie later een avondje uit is met haar vriendinnen ziet ze hem zoenen met Donna la Donna. Dit vind ze natuurlijk niet leuk en later gaat ze met hem uit eten. Tijdens het etentje word ze gebeld dat Missy, haar zusje, opgepakt is wegens diefstal. Ondertussen gaat ze verder met het schrijven van verhaaltjes en droomt er van om in New York te gaan studeren. Als ze een intervieuw heeft, ontmoet ze George. Ze worden goede vrienden en hij support haar om te schrijven. En stiekem is haar zusje verliefd op hem geworden, toen hij bij haar langs is geweest.

Carrie krijgt verkering met Sebastian en wordt jaloers op Lali. Ze is er telkens bij en het ziet er naar uit dat hij haar leuker vindt dan Carrie. Lali zit bij haar in het zwemteam en als ze er met een wedstrijd achter komt dat haar kleren gestolen zijn, verdenkt ze Donna la Donna. Als ze er achter komt dat Lali ze gestolen heeft en dat Sebastian dat wist, wordt ze woest. Als Carrie later met Maggie en Muis wat gaat drinken zijn Lali en Sebastian er ook. Maggie, Muis en zij gaan weg, maar dan bedenkt ze dat ze iets vergeten is en gaat alleen terug. Daar betrapt ze de zoenende Lali en Sebastian. Ze verbreekt de relatie met Sebastian en haar vriendschap met Lali.

Het ging niet goed in de relatie tussen Walt en Maggie en ook zij hadden het uitgemaakt. Carrie sprak Walt nog erg weinig en hij ging meteen weg na school. Op een dag gingen ze hem volgen na school en ze kwamen er achter dag hij naar een seksclub voor homo's heen ging. Nadat ze Sebastian en Lali betrapt had ging ze naar hem heen en bekende hem dat zij, Maggie en Muis weten dat hij homo is. Ze gaat dan samen met hem en zijn vriend naar een feest toe en heeft het erg gezellig.

Als Carrie in de bieb is gaat ze naar een fotografiecursus van 12 weken. Daar moet ze samenwerken met Donna la Donna en hier leert ze Donna beter kennen. Carrie vertelt dat ze naar New York wil en Donna la Donna vertelt dat ze een nicht heeft in New York. Ze schrijft het adres en nummer in haar dagboek.

Ze gaat onder een andere naam schrijven voor de schoolkrant en schrijft over mensen zonder de naam te noemen. Over Donna la Donna en over de redacteur van de krant, Peter. Na de relatie met Walt kreeg Maggie een relatie met Peter. Na het verhaal over Peter werd hij populairder en maakte hij het uit met Maggie en ging met Jen P. Maggie is hier helemaal kapot van en Carrie heeft spijt dat ze geschreven heeft. Later krijgt ze een brief waar in staat dat ze is aangenomen voor de opleiding waar haar vader haar ingeschreven heeft. Ze had ook naar de school in New York haar verhalen in de schoolkrant gestuurd en ze mag naar de zomerschool.

Voordat ze de trein instapt naar New York heeft ze afscheid genomen van Sebastian. Eenmaal in New York komt ze er achter dat er een tasje is gestolen. Ze heeft alleen haar koffer nog. In dat tasje zat het adres van George. Ze kijkt in haar dagboek en ziet hier het adres en nummer van de nicht van Donna la Donna. Ze belt het nummer en als ze opneemt is het verhaal afgelopen.

 

3. De schrijver

De schrijver is Candace Bushnell. Ze is geboren op 1 december 1958 in Glastonbury in Connecticut. Ze is columnist en schreef later ook boeken. Ze schreef o.a. Sex in the city. Dat begon als een column en werd later ook een serie van gemaakt. Ondertussen zijn er ook al twee films van gemaakt. Ze schreef over dingen die ze zelf meemaakte en ging, net als Carrie, op haar 19e naar New York. In 2002 is ze getrouwd, maar ze nu is ze gescheiden.

 http://en.wikipedia.org/wiki/Candace_Bushnell

4. Over het boek

1. Op de voorkant van het boek staat een tasje met roze letters die CARRIE vormen. De achtergrond is ruw goud.

Dit tasje was het tasje van de moeder van Carrie en haar zusjes. Carrie is erg zuinig op het tasje en als ze het mee wil nemen naar Sebastian als ze uit eten gaan, komt ze er achter dat ze het kwijt is. Als ze de kamer van haar zusje gaat inspecteren vind ze hem in een grote teddybeer samen met nog meer van haar spullen. Het tasje zit onder de roze nagellak.

2. Het boek is aan niemand opgedragen.

3.De hoofdpersoon is Carry Bradshaw en dat merk je, omdat je al haar gevoelens en gedachtes weet en deze weet je niet van andere personen. 

+ Vrolijk, ondanks dat ze zoveel negativiteit over zich heen krijgt blijft ze overal het positieve van inzien.

+ Open, omdat ze Walt vertelt dat ze weet dat hij homo is

- Jaloers, als ze Sebastian met Donna la Donna ziet zoenen en later ook ziet dansen

- Impulsief, als ze Sebastian met Lali betrapt gaat ze er naar toe zonder over de consequenties na te denken.


4. De belangrijkste plaatsen die voorkomen in het boek zijn: De school, Carries huis, de auto van Carrie en die van Maggie, het café, Sebastian's huis, de bieb, Donna la Donna's huis, het restaurant en New York.

De schrijver heeft het verhaal spannend gemaakt, door veel te vertellen over de situatie en informatie achter te houden. Ik herken geen tijd trucs in het boek.


5. Het is een chronologische volgorde waarbij ze soms kort nadenkt over dat wat daarvoor gebeurt is, of over de tijd toen haar moeder nog leefde. Dat maakt het verhaal iets interessanter, maar dat doet niets met de spanning van het boek.

6. Het verhaal is vanuit een ik-perspectief geschreven. Je leest het verhaal vanuit Carries ogen, waar ze over zichzelf vertelt.

7. Het heeft een open einde, want het verhaal eindigd als ze in New York is en haar tas is gestolen en je niet weet of ze in New York ergens een slaap plaats heeft, of het goed gaat in New York.

 

5. Leeservaringen

 

De onderwerpen van het verhaal zijn: liefde, alcohol, vriendschap, jaloersheid en onzekerheid. Deze onderwerpen spreken mij aan, omdat dit onderwerpen zijn die je in het dagelijks leven ook tegen komt. Het verhaal heeft mij het onderwerp onzekerheid op een andere kant laten zien, omdat Carrie zich op een makkelijke manier over haar onzekerheden heen stapt. Het verhaal heeft mij niet aan het denken gezet, omdat er niet genoeg spanning en leuke stukken in zitten. Het boek bevatte dan ook niet genoeg van wat ik had verwacht. Het onderwerp is niet erg grondig uitgewerkt en een beetje voorspelbaar. Ik heb vaker boeken gelezen over deze onderwerpen, zoals de boeken van Carrie Slee, en deze vind ik boeiender dan dit boek. Hier zat weinig spanning in en het was moeilijk om je aandacht er bij te houden.

 

Het verhaal bevat dus niet genoeg gebeurtenissen om me te blijven boeien. Er zit genoeg tempo in het verhaal en soms zelfs iets te veel. Het gaat in dit verhaal om de gedachten en gevoelens van de personen. Dat vind ik het mooiste van het boek. De gebeurtenissen hebben niet veel indruk op mij gemaakt. Zoals het klimmen op het dak of het stiekem wegsluipen van huis. Het was niet spannend genoeg, maar wel erg geloofwaardig. Niet alle gebeurtenissen zijn voor mij herkenbaar, maar de meesten wel. Deze pakken dan ook niet erg verrassend uit en soms een beetje te voorspelbaar. Ik heb geen gebeurtenis meegemaakt die lijkt op een gebeurtenis in dit verhaal. Er staan ook gebeurtenissen in die ik graag zou willen meemaken, zoals beslissingen maken zonder te twijfelen.

 

De hoofdpersoon is iemand die voor je gaat leven, omdat je haar gevoelens en gedachten weet en deze goed te volgen zijn. Je kan je dan ook goed verplaatsen in de problemen en de gedachtewereld van de hoofdpersoon. De hoofdpersoon is niet een heldin op wie ik zou willen lijken, maar haar zelfverzekerheid spreekt mij wel aan. Ik vind de ideeën en het gedrag van de verhaalpersonen soms een beetje raar. Dat komt omdat het verhaal zich afspeelt in 1988 en toen deed ik nog niet mee. Ze gedragen en reageren wel normaal en niemand heeft mij beïnvloed. Je weet genoeg van de personages om het gedrag te begrijpen en een deel moet je zelf invullen. Je kent de personen naar mening van de hoofdpersoon Carrie. Ik vond de beslissing dat Carrie terug wilde naar het café een beetje vreemd, omdat ik dat zelf niet gedaan zou hebben.

 

De gebeurtenissen volgen zich logisch op, maar het is niet erg spannend. De opbouw is makkelijk, omdat het allemaal toevallig achter elkaar gebeurt. De verhaallijnen zijn goed met elkaar verbonden, want uiteindelijk komt het allemaal goed. De terugblikken en tijdsprongen zijn soms een beetje onhandig en ingewikkeld, want dan ben je kwijt waar het over ging. Het slot is een goed einde en een open einde. Het past niet erg bij de beschreven gebeurtenissen. 

 

Ik vond het verhaal best lastig om te lezen, omdat het verhaal wat saai was. Dit kwam niet door het taalgebruik. De zinnen zijn makkelijk te lezen en bevatten niet veel moeilijke woorden. Het verhaal bevat veel beschrijvingen die het tempo wat lager houdt. Verder gaat het tempo van het verhaal wel snel. Er zitten veel dialogen in het verhaal en dit maakt het verhaal niet moeilijker.

6. Recensie en eigen mening

`Carries Dagboeken’ is een heel luchtig boek waar je snel doorheen leest. Er zat jammer genoeg niet veel spanning in het boek waardoor ik af en toe het boek even moest wegleggen. Dat neemt niet weg dat ik het geen leuk verhaal vond. Het leven van Carrie is zeer interessant, aangezien haar relatie met Sebastian niet op rolletjes loopt en haar vrienden ook het een en ander meemaken. Ook kon ik niet goed voorspellen hoe het boek ging eindigen. Wat ik zeer fijn vond om te lezen. Het einden van het boek had een heel groot open einde waardoor je je nieuwsgierig wordt naar deel twee, `Zomer in de City’, die ik ook al in mijn boekenkast heb staan. `Zomer in de City’ ga ik zeker lezen.

http://www.rachelleest.nl/recensie-carries-dagboeken-the-carrie-diaries-1-candace-bushnell/

Luchtig: Mee eens, je leest het boek makkelijk door, omdat er geen moeilijke woorden in zitten

Niet veel spanning: Mee eens, de spanningsboog is niet erg hoog

Leuk: Beetje mee eens, het is een leuk verhaal, maar niet zo leuk verteld en uitgewerkt

Interessant: Mee eens, want de onderwerpen die er in voor komen zijn onderwerpen waar je in het dagelijks leven ook mee te maken krijgt

Niet goed voorspelbaar: Niet mee eens, het einde vond ik zelf erg voorspelbaar

Eigen mening:

Ik vond het een erg leuk boek om te lezen, maar het verhaal was soms een beetje verwarrend. Dit was, omdat het verhaal soms een beetje snel ging.

Maak jouw eigen website met JouwWeb